W środę, 11 września o godzinie 13.30, przy rondzie im. Żołnierzy AK IV Rejonu Otwock – Fromczyn odbędzie się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej poświęconej komendantowi IV Rejonu VII Obwodu „Obroża” Armii Krajowej kpt. Stanisławowi Szulcowi ps. „Kania”.
[…] Od końca 1940 pełni funkcję komendanta grupy kadrowej złożonej głównie z żołnierzy 6 PP Leg. Wiosną 1942 skierowany do Warszawy VII Obwód “Obroża”, a pod koniec roku do IV Rejonu, mianowany zastępcą dowódcy Otwockiego Pułku kpt. Antoniego Dobrzańskiego “Michała”. Od stycznia 1944 powierzone mu zostaje dowództwo IV Rejonu – “Gospodarz IV”, jednocześnie pracuje w Urzędzie gm. Falenica. Jesienią 1944 w ramach akcji wyłapywania przez NKWD – UB żołnierzy spieszących na pomoc Powstańcom Warszawy, zostaje zatrzymany i osadzony w otwockim areszcie. Po interwencji urzędników gm. Falenica (większość w konspiracji – za Ireneusz Patyk szef KOb “Patyk”), przedstawiając dowody że jest jej cennym pracownikiem, zostaje zwolniony. 23.03.1945 aresztowany w wynajmowanym mieszkaniu. Ppor. Wacław Gołębiewski “Kruk” zamieszkały w pobliskiej Radości zebrał od sąsiadów naocznych świadków zeznania co do okoliczności aresztowania mjr. Szulca . Pod dom podjechała ciężarówka, z której zeskoczyło około 30 żołnierzy i otoczyło dom. Po chwili podjechała taksówka, wysiadło czterech cywili i weszli do środka. Po kwadransie wyciągneli zakrwawionego, nieprzytomnego dowódcę i wrzucili na ciężarówkę. Gospodarza domu też zbili do nieprzytomności, ale zostawili. Aresztowania dokonała grupa Józefa Światło. Zdrajcę wskazał zadufany w sobie pijany oficer UB mówiąc “Był wójt wasz – jest wójt nasz”. Wszyscy wiedzieli o kogo chodzi, awans okropny – wojewoda białostocki (nie natrudził się H. Kosowski upamiętniając go pomnikiem i ulicą w Wawrze, zamienił ofiarę w kata; 21.03.2013 w Otwocku nazwał mjr. Szulca sowieckim agentem i zdrajcą). 13.04.1945 wydano wyrok – 10 lat więzienia. We wrześniu 1945 na podstawie amnestii zwolniony.
Źródło: listawykletych.pl
O godzinie 15:00 w Parku Miejskim zostanie także otwarta wystawa „Na odsiecz powstańczej Warszawie”.
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie przygotował wyjątkową ekspozycję upamiętniającą 80. rocznicę powstania warszawskiego. Ta wystawa rzuca nowe światło na działania Armii Krajowej poza Warszawą, które miały na celu wsparcie walczącej stolicy.
Ekspozycja skupia się na reakcji terenowych oddziałów konspiracyjnych na rozkaz Komendanta Głównego AK, gen. Tadeusza Komorowskiego “Bora”. Rozkaz z 14 sierpnia 1944 roku wzywał do zorganizowania odsieczy dla powstańców. Wystawa pozwala spojrzeć na powstanie warszawskie z szerszej perspektywy, ukazując wysiłki podjęte poza stolicą, by wesprzeć walczącą Warszawę.
Na 21 panelach prezentowane są działania poszczególnych rejonów podwarszawskiego VII Obwodu AK „Obroża”, a także wysiłki żołnierzy ze Zgrupowania Stołpeckiego z Nowogródczyzny, lwowskiego Zgrupowania „San”, Korpusu Kieleckiego oraz wielu innych formacji Armii Krajowej. Wbrew wszelkim przeciwnościom, te jednostki próbowały przedrzeć się do stolicy, by wesprzeć powstanie.
Wielu żołnierzy straciło życie w walkach z Niemcami podczas przemarszu, a setki partyzantów zginęło w starciach w samej Warszawie. Największa liczba żołnierzy jednak została rozbrojona i zatrzymana przez Sowietów, którzy zmuszali ich do wstąpienia do tzw. ludowego Wojska Polskiego, a oficerów więzili i zsyłali do łagrów.
Wystawa przedstawia także działania II Rejonu „Celków” (Marki) Obwodu VII „Obroża” AK w związku z walkami w stolicy. Miejscowe oddziały od końca lipca 1944 roku próbowały blokować trasy komunikacyjne do Warszawy, starając się utrudnić Niemcom dotarcie do walczącego miasta. Ekspozycja ukazuje te działania w szerokim kontekście odsieczy dla powstańczej Warszawy, przedstawiając zarówno ich heroizm, jak i tragiczne konsekwencje.
Wystawa stanowi ważne przypomnienie o mniej znanych bohaterach powstania warszawskiego, którzy ryzykowali wszystko, by wspomóc swoich towarzyszy broni w stolicy.
Plakat: IPN w Warszawie
Czytaj także:
Wandalizm, fanatyzm czy głupota?
